آئین مستان

از غصه آب شدم

 خونه خراب شدم

شرمنده ی تو و

روی رباب شدم

مادر اومده بالا سرم

غرق خون شده پا تا سرم

محشری شده برا سرم

ای برادرم

اگه بره سرم رو نیزه ها

فدا سرت تموم بچه ها

پاشو برو عزیز برادرم

كسی نره به سمت خیمه ها

غوغای حمله ی دشمن به گوش میآد

جدا شده دستم و خونم به جوش میآد

دوره می كنند من و تو رو

جان مادرت پاشو برو

جای من بگیر جلوی این سیل لشكر و

برو داداش قد كمون من

دیگه تو می مونی بدون من

داره می باره بارون از چشات

روی چشای غرق خون من

تنها هستی و من بی تاب و مضطرم

چه جوری تنها بری از میدون تا حرم

داغ غربتت رو جیگرم

تنها می مونی اگه برم

پیش من نمون برو حرم

ای برادرم

دیگه چیزی نمونده یا اخا

كه عالمی رو بی قرار كنی

دیگه كسی نمونده پیش تو

یه نفری میخوای چیكار كنی

گر نخیزی تو ز جا کار حسین سخت تر است

نگران حرمم،آبرویم در خطر است

قامت خم شده را هر که بیند گوید

بی علمدار شده، دست حسین بر کمر است

داغ اکبر رمق از زانوی من برد ولی

بی برادر شدن از داغ پسر سخت تر است

دست از جنگ کشیدند و به من می خندند

تو که باشی به برم باز دلم گرم تر است

نیزه زار آمده ام یا تو پر از نیزه شدی

چو ملائک بدنت پر شده از بال و پر است

پیش من با سر منشق شده تعظیم نکن

که خدا هم ز وفاداری تو با خبر است

علقمه پر شده از عطر گل یاس بگو

مادرم بوده کنارت كه حسین بی خبر است

به تو از فاصله ی یک قدمی تیر زدند

قد و بالای رسا باعث این درد و سر است

اصغر از هلهله کردن بدنش می لرزد

گر بداند که تو هستی کمی آرام تر است

وعده ی ما به نوک نیزه و هر شهر دیار

که به دنبال سرت خواهرمان رهسپر است

حسین..... وااااااا

برخیز که شور محشر آمد

این قصه ز سوز جگر آمد

دریا به سوی دریا روان شد

آماده لشکر آب آور آمد

حسین..... وااااااا

لرزه فتاده بر جان دشمن

تا بانگ اناابن الحیدر آمد

مشکی به دوش و بر روی مرکب

ناگه عمودی روی سر آمد

حسین..... وااااااا

آتش به جان خیمه ها افتاد

وقتی که از علقم خبر آمد

تا اشک او از دیده روان شد

با چادر خاکی مادر آمد

حسین..... وااااااا

عموی خوبم اباالفضل ....بیا در خیمه ها

نشد میسر اگر آب.....مکش خجالت ز ما

اگر بمیریم عمو جان.......نگوییم العطش...

ز گریه خاموش شد اصغر..بود در حال غش

بگو به طفلان بخوانند......همه امن یجیب....

اگر نیاید علمدار..........شود بابا غریب....

خدا کند که عموجان .....کند صرفه نظر....

ز آب و آید دگر بار.....زند در خیمه سر....

عمود خیمه ی او را .....چرا بابا کشید....

مگر به برگشتن او...... نمی باشد امید....

اشک چشم آب روان....شد برای کودکان...

ای عمو جانم عمو، ای عمو جانم عمو

ارسال شده توسط: سجاد ابراهیمی

شما هم می توانید با تایپ اشعار مذهبی و متن روضه ها و ارسال آن از طریق سه روش: 1- عضویت در سایت و ثبت نام در انجمن 2- ارسال به ایمیل 3- درج آنها در قسمت نظرات اسم خودتان را در زمره خادمین ائمه اطهار علیهم السلام ثبت نمایید.

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

دلبری، سروری، محشری

نایب ساقی کوثری

وقتی علم می گیری به دوش

یک تنه لشکر حیدری

دست خدا شده دست تو

کسی ندیده شکست تو

آقا مسلمونا جای خود

مسیحی ام شده مست تو

لقب تو عشق عباس

نسب تو عشق عباس

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

ای پدر فضل و ادب

تویی مشاهیر عرب

زبان زبان آغاز شد

قصه ی تو ای تشنه لب

پشت و پناه زینبین

اسیر تو همه عالمین

دست منو پرشال تو

یا کاشف الکرب الحسین

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

اسیرمُ در بند تو

بهشت من لبخند تو

نام مقدس فاطمه

حک شده برسرقلب تو

مرکز دولتت علقمه

گل پسر بی بی فاطمه

به سیدالشهدا قسم

غلام مادرتیم همه

ساقی ساقی، ساقی ساقی

ساقی کربلا

تو خیمه های داغ دیده

عطش دوباره پا گرفته

برای بی تابی گلها

میر حرم عزا گرفته

یه سقا

میره به سمت دریا

یل تموم عالم

میتازه توی صحرا

یه اقا امید نامیدا

میره که آب بیاره

زد به قلب دریا

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار

وقتی که ئنبال فراتی

طنین تکبیرت عشقه

عمو جون

اگه بباره بارون

بازم آروم نمیشه

اشک چشمای گریون

عمو جون

پیش تو دلامون

تشنگیمون بهونه است

تا تو بر به میدون

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار

چرا دیگه اومدن تو

از خیممون دیده نمیشه

چرا شکوه علم تو

تو آسمون دیده نمیشه

خمیده

 مردی که نا امیده

با چشای پر از خون

کنار تو رسیده

چی دیده

رنگ رخش پریده

همش داره میخونه

کی دستاتو بریده

علمدار ،علمتو نگه دار

دست علی به همرات

نقاب روتو بردار